Εις του Ζαρανου το νερο , 'πο κατω απ'την κεφαλα , εκια να μ'ανεβασετε τα μαθια μου πριν κλεισω και στα σπηλιαρια τω βοσκω να καμετε μια σταση , να ειδω για μια στερνη φορα τη θεα του πελαγου , να παρω μια βαθια αναπνια ΄πο καθαρο αερα. Και σα ΄βιγλισω την ακτη ΄σαμε τον Αγιο Παυλο ας καμει χερι μπιστικο τα μαθια να μου κλεισει.